नारायणाभेटी कविब्रम्ह आले

हरलेले हाकललेले थकलेले
किंवा आमच्यासारखे तुंबलेले

पडलेले ठोकलेले सटकलेले

किंवा आमच्यासारखे अडकलेले

सारे आमच्या तंबूत बसलेले

उसने हसू परंतु चेहरे उसवलेले

यादव, भूषण आणि 'आप'टलेले
हताश पसरुनी मुख रडवेले

कवि स्वत: जातीनिशी आलेले

कटी 'रिपाई'चे आखूड झबले

कल्लोळ उमटला "आले! आले!"

खिन्नवदनी नारायण प्रकटले

कवि स्वभावे पुढे सरकले
सरसावोनी त्यांसी आलिंगिले

दिसता नारायण चुंबनोत्सुक
झणी चार फूट मागे सरकले

अदृश्य माईक घेऊन गरजले
स्वागतम! आता भवन पुरते भरले

वदले ढाण्या वाघास भरते आले
तंगडी वर करून गर्जण्यास

आता सवंगडी मिळाले…

कवि - स्फुरण पावलेले