गजालगीता महाभारत पर्व - हग-गोध्यायः

नकुल बोलतासा

रे सहदेवा वांयच माझा ऐकतंस काय

गोठ्यात्सून भायर जरा येशीत काय

दादान सक्काळी आज्ञा दिल्यान

धेनु आपली, तेका सजवन तयार करशात काय

सहदेव बोलता

भैनीक, आवशीक, आमकाच हो कामा सांगता

तो भीम बघ कसो गदा घेवन गावभर फिरता

व्हॅलेंटाईन यांचो जातलो

हडे आमी मात्र गाडयेवर भजी पाव खातलो

द्रौपदी गुणगुणता

बाय गोऽऽ कस्सं करमत नाही गो..बाई गो

काल अस्वल झाला आजचो काय उजेड गो

बभ्रुवाहनाचे बाबा, ऐकल्यात काय हो 

आज मेणबत्त्ये लावन काय ता डिनर करुया काय हो

अर्जुन बोलतासा

होय गे होय! आजचो दिवसच खास आसा

तरी मी म्हणा होतंय आंघोळ करूशी वाटतासा

पण ह्या काय? वशाडी इली नशिबार 

युधिष्ठिरान माका क्यान्सल करुन आपलो नंबर लावलोसा

रे कृष्णा, आज खंय गेलंय तू माका सोडान

गोष्टी युक्तीचे चार होये होते आज आईच्यान

कधी नाय तो मिठी मारूचो चान्स

पण युधिष्ठिरान माका माशे पागूक बसयल्यान

युधिष्ठिर येता

हे भ्राताश्री म्हायती आसा मां आज काय आसा

हस्तिनापुरात पयल्यांदाच ह्या करूचा आसा

जा सगळ्या भावांक बोलावून हाड

हे द्रौपदी तुमी पण तयार होवन बसा

सगळ्यांनी मिळून करूचा मी सांगतंय तसा

द्रौपदी आरडता

ओ तुमच्या जिभेचा हाड मोडला काय ओ

एकाच येळेक पाची येवक मी काय मुन्शिपाल्टीची बांव काय हो

काय बाये तरी एकेक ही पांडवांची नक्षत्रां

हेडएकच झालोहा पदरात पडली ही पात्रा

युधिष्ठिर हहहह करून बोलता

गे माझे बाये, तुझो गैरसमज झालो वाटता

आजचो दिवस मोठो शुभ असता

आरतीचा तबक घेवन गोठ्यात ये

आज गाईक मिठी मारून ओवाळूचा असता

आम्ही भाव भाव गाईक वंदन करतलो

तेची शेपूट हातात घेवन डोळ्यांक लावतलो

हे द्रौपदी, तू गाईवांगडा रव

आजचो सगळो स्वैपाक हो भीम करतलो

अशा प्रकारे युधिष्ठिरान गाईक आणि द्रौपदीक एकाच वेळेक आनंदी केल्यान या अध्यायात.

इतिश्री व्हॅलेंटाईन हग-गोध्यायः॥

#मालवणी_गजालगीता