दुःशासन बोलतासा
दुर्योधना रे, आम्ही अशे कशे कमनशिबी
लुगडी उचलणारे जशे द्रौपदीचे धोबी
सगळे चान्स तुका होये
शिरां पडली, अरे आमका एक तरी चान्स दी
दुर्योधन बोलता
मांयझंया आधी मी सांगतंय ती कामा कर
आजचो द्रौपदीचो प्लॅन कायहा म्हायती कर
मगे भालेकराक फोन कर
मच्छीची दोन थाळ्ये रिजर्व सांग ठेवक सत्वर
हंयसर द्रौपदी लाडात येवन म्हणा आसा
काय हो कौंतेय, माझ्या मनात एक विचार आयलो
सांगा की सांगा नको.. काल एक दागिनो दिसलो
घेतात काय हो आज,
घेतल्यात तर.. तर..तुमका माझो किस भेटतलो..
अर्जुन बोलता
रे कृष्णा!! वासुदेवा! ह्या मी काय ऐकतंसय
मुंगीन मेरू पर्वत गिळून तर नाय टाकलंय
कर्म, आजच हेका ह्या सुचला
मी आत्ताच बोंबलाची चटणी भाकरी खावन बसलंय
कृष्ण बोलतासा
रे अर्जुना, हेका म्हणतंत नियतीचो फाको
लक्ष नसताना पडलेलो कर्मफळाचो फटको
ठेयली लिपस्टिक ओठांची अपेक्षा
प्रत्यक्षात टोचता भरघोस मिशांचो झुपको
अर्जुन बोलतासा
शी शी कृष्णा, वशाडी इली तुज्यार ती
सल्लो मागतंय तर तू लावतंय पनवती
आजचो दिवस कसो चुंबनाचो
पण डोळ्यासमोर हाडलंस दुर्योधनाची मूर्ती
आमचा नशीबच म्हणतंत फुटक्या की काय ता
चुंबनाचा आज काय होऊचा नायसा दिसता
जरा खंय मी जवळ जातंय
तर म्हणता तुमच्या तोंडाक कांद्याचो वास मारता
कृष्ण बोलतासा
न धरी शस्त्र करी मी, गोष्टी सांगतलंय चार
बाकीचा सोड माका प्लॅन तरी इचार
भालेकराकडे घेवन जा द्रौपदीक
सांग,मी दुर्योधन, होया माका टेबल फॉर चार
भालेकराकडचा डिनर तुझी सेटिंग करतला
तळलेलो बांगडो आणि सुरमईत काम जातला
खरो दागिनो होयो कशाक
तिसऱ्यांचा कालवण तुका किस देवन जातला
तर अशा शब्दात कृष्णान अर्जुन द्रौपद्येची सोय आणि दुर्योधनाचो प्लॅन चौपट केल्यान या अध्यायात.
इतिश्री व्हॅलेंटाईन चुंबनोध्यायः॥
#मालवणी_गजालगीता
No comments:
Post a Comment