तर आज आॅफिसमधल्या काही लोकांबरोबर दाक्षिणात्य हाटेलात जाण्याचा प्रसंग आला होता. तिथे एक इसम आपल्या प्रियतमेला घेऊन आला होता. मायला, काय पण जागा प्रेम करायची! ती इडली सांबार तोडत असताना हा अतीव प्रेमाने ते दृश्य पाहात होता. मला हसू आवरेना. प्रसंगाला अनुरूप चेष्टा केली नाही तर मग काय आपण इतके दिवस काय केलं? तर त्या दोघांना अर्पित ही उस्फूर्त कविता.
चाल - मेंदीच्या पानावर (खरंच मनात म्हणून पहा)
केळीच्या पानावर इडली सांबार सजले गं
हाताच्या कोपरां ओघळ येऊन सुकले गं [धृ]
गुरगुरतो सारखा तोच हा तो अण्णा गं
झुळझुळतो लुंगीचा कटीखाली वारा, त्याच्या गं [धृ]
अजून तुझे इडलीचे हात हात भरले गं
आणि तुझ्या दातांचे ते पिवळेपण उघडे गं
[धृ]
